Günün birinde bir derviş, bir kucak dolusu elmayla bayırları aşan bir genç kıza rastlamış.

Bozkırın sıcağında yorgunluktan yanakları al al olmuş kızın.

“Nereye gidersin?

Ne doldurdun kucağına?” diye sormuş derviş.

Uzak bir tarlayı işaret etmiş kız.

“Sevdiğim çalışıyor orada. Ona elma götürüyorum.”

“Kaç tane?” diye soruvermiş birden derviş

Kız durmuş ve şaşkın şaşkın demiş ki:

“İnsan sevdiğine götürdüğü şeyi sayar mı hiç?”

Usulca koparıvermiş elindeki teşbihin ipini derviş…